Over Vrijwillig Heerde

Wekelijks gaan zo’n 15.000 taalvrijwilligers en 30.000 nieuwkomers met elkaar in gesprek. Ze ontmoeten elkaar, oefenen alledaagse gesprekken en leren elkaars wereld kennen. Taalcoaching zorgt voor meer taalkennis, zelfvertrouwen en contacten. Daar plukken nieuwkomers, vrijwilligers, gemeentes en de hele maatschappij de vruchten van. Ria is een van die vrijwilligers: “Toen ik in Wapenveld woonde, heb ik 5 jaar Nederlandse les gegeven aan statushouders in het AZC. Ik werd in die tijd benaderd door Joke van het Taalpunt of ik belangstelling had om taalcoach te worden. En dat had ik. Het Taalpunt Heerde/Epe regelt in onze gemeente onder andere taalcoaching. Na het volgen van een cursus voor taalcoach, heb ik me ingeschreven als taalvrijwilliger. Mijn eerste taalmaatje was een vrouw uit Noord-Afrika. Zij wilde beter Nederlands leren lezen en schrijven. Terugkijkend was ik verwend met haar. Ze had in haar land Engels gestudeerd aan de universiteit waardoor ze dus erg goed Engels sprak. Hierdoor konden we samen met de Nederlandse taal de diepte in. Daarna coachte ik een vrouw uit de Zuid-Amerika die getrouwd was met een Nederlander. Doordat ze veel aan haar hoofd had, kon ze zich niet goed op de taal concentreren. Omdat ze dat eerst op orde moest krijgen, zijn we met het traject gestopt. Nu coach ik sinds anderhalf jaar een Syrische meneer. Hij is erg gemotiveerd en komt op elke afspraak. Doordat er thuis vooral nog Arabisch wordt gepraat, blijft Nederlands spreken met hem wel lastig. We oefenen veel met lettergrepen en woorden en ik adviseer hem kinderprogramma’s te kijken om zo toch de basis sneller te leren. Voorlopig blijf ik mijn werk als taalvrijwilliger doen. Ik vind het belangrijk om op deze manier een bijdrage te leveren aan de maatschappij. Door mensen te helpen met de Nederlandse taal kunnen ze veel beter hun eigen weg vinden. Daar heeft iedereen baat bij. Soms is het wel een kwestie van een lange adem hebben, maar dat heb ik er graag voor over. Wat me naast taalcoaching nog erg leuk lijkt, is om een leesgroepje op te zetten met Nederlandse mensen die laaggeletterd zijn. Als er mensen zijn die daar behoefte aan hebben, kunnen ze altijd contact met mij opnemen via het Taalpunt.”

Gerrit Veldwijk is vrijwilligerscoördinator van het Paddenpad in Wapenveld. Dit is een van de vijf klompenpaden die onze gemeente rijk is én een van de oudste klompenpaden van Nederland. “Ik ben nu ongeveer twee jaar vrijwilligerscoördinator voor het Paddenpad. Tijdens mijn prepensioen had ik ineens veel tijd over. Toevallig stuitte ik in die periode op een vacature van Stichting Landschapsbeheer Gelderland (SLG). Ze zochten vrijwilligers voor buitenactiviteiten. Omdat ik voor mijn werk altijd binnen achter de computer zat, sprak iets doen in de natuur mij meteen aan. Als vrijwilligerscoördinator ben ik de contactpersoon tussen SLG, de gemeente Heerde en de vrijwilligers van het Paddenpad. Ik organiseer vergaderingen, zorg dat de vrijwilligers, die het onderhoud van het Paddenpad doen, voorzien zijn van gereedschap om takken weg te snijden, de bewegwijzering schoon te maken en eventueel zwerfvuil op te ruimen. Onderhoud is zeker nodig want de populariteit van de Klompenpaden is de laatste jaren enorm gestegen en sinds corona helemaal. Toen ik begon hadden we vier vrijwilligers en inmiddels zijn we met 14. Op dit moment zijn we bezig zijn met de aanschaf van twee nieuwe luisterbanken langs het pad. Bij de bankjes komt een QR-code zodat bezoekers de geschiedenis van die plek kunnen beluisteren. In totaal komen er 10 nieuwe banken. De bankjes worden gemaakt door de vrijwilligers, oude timmerlieden, van Vrieze’s erfgoed. Vrijwilligers ondersteunen dus vrijwilligers, hoe mooi is dat? Ik vind het vrijwilligerswerk erg leuk om te doen. Mijn voldoening krijg ik vooral van het plezier dat we de wandelaars geven. Af en toe wandel ik zelf een deel van het pad. Als ik wandelaars tegenkom vraag ik altijd even naar hun ervaring op het Paddenpad en eigenlijk zijn die altijd positief, zowel over het pad zelf als over het onderhoud. Naast vrijwilligerscoördinator ben ik ook vrijwilliger bij het Horsthoekerpad, onder ander voor het opruimen van zwerfvuil. Ook zit ik in de zwerfvuilbrigade van Mooi Schoon in Wapenveld. Een keer in de week ga ik samen met een vriend op pad om het gebied langs de kanaaldijk op te schonen, wat daar ook zeker nodig is. Mijn lege agenda is inmiddels dus wel weer gevuld.”

An is een vrijwilliger in hart en nieren. Zo coördineert zij al bijna 30 jaar de telefooncentrale van de Vrijwillige Hulpdienst (VHD). De start van haar vrijwilligerswerk begon drie jaar eerder. “Ik ben begonnen als secretaris bij de gymnastiekvereniging. Hier ben ik ingerold doordat mijn kinderen in die tijd aan gymnastiek deden. Dit heb ik 25 jaar gedaan. Ook startte ik in die tijd bij de VHD als telefoniste. Later werd dit het Centraal Meldpunt.” Het Centraal Meldpunt is gestart in 1993 en is een initiatief van het Vrijwilligers Platform, waarbij zo'n 35 instanties aangesloten zijn. “Als coördinator van de telefooncentrale zorg ik ervoor dat alle vrijwilligers voor drie maanden zijn ingeroosterd en dat de telefoon elke ochtend bemand is. De telefoondienst verzorgen we met ongeveer 12 vrijwilligers. Iedere inwoner van de gemeente Heerde kan een beroep doen op hulp en/of ondersteuning van de VHD. De telefoon staat bij Brinkhoven en wordt elke dag doorgeschakeld naar de vrijwilliger die dienst heeft. Zij krijgen dan telefoontjes binnen van mensen die hulp nodig hebben en de vrijwilliger zoekt iemand die daarbij kan helpen. We hebben ongeveer 30 mensen waar we een beroep op kunnen doen. Op dit moment vragen mensen vooral hulp voor vervoer naar het ziekenhuis, een afspraak bij de fysio of hulp bij het boodschappen doen. Mensen weten ons over het algemeen goed te vinden. En de 200 vrijwilligers, die de VHD in totaal heeft, zijn altijd bereid extra te helpen. Als vrijwilligers zich eenmaal hebben aangemeld, gaan ze er helemaal voor, is mijn ervaring. Ook in coronatijd. Dat vond ik erg dapper van alle vrijwilligers, geen vraag was teveel. Naast coördinator ben ik ook al 25 jaar secretaris bij de VHD. We hebben twee secretarissen. Mijn collega-secretaris verzorgt de administratie en ik ben verantwoordelijk voor het notuleren van de vergaderingen. Soms zijn het drukke weken maar ik doe het werk met erg veel plezier. In 2021 ben ik onderscheiden door, toen nog, koningin Beatrix, en heb ik een lintje gekregen. Dat voelde als erkenning voor mijn werk. En zo lang ik vrijwilligerswerk kan doen, ga ik door. Mensen die door ons geholpen worden zijn vaak zo dankbaar. Daar doe je het voor.”